هر دو استاندارد RS-422 و RS-485، استانداردهایی برای تعیین خصیصه‌های الکتریکی یک رابط تفاضلی متعادل بین درایورها و گیرنده‌ها هستند که توسط EIA تعریف شده و شباهت‌های بسیاری به یکدیگر دارند.
RS-422 این امکان را فراهم می‌آورد که چندین گیرنده سیگنال به یک درایور (فرستنده سیگنال) روی یک باس یکسان متصل شوند. RS-485 یک نسخه‌ی توسعه‌یافته از RS-422 است و امکان چندین درایور با خروجی سه‌گانه و همینطور ساختار multidrop (party line) را ارائه می‌کند. نسبت به RS-422، با RS-485 می‌توان با سرعت بالاتری مخابره کرد. RS-422 تنها مناسب مخابره با سرعت کمتر از 20 kbits/s است.